Groeipijn

Het ontstaan van groeipijn
Beenderen worden, net als de rest van het lichaam, gevoed door bloed, dat door bloedvaten aan- en afgevoerd wordt via kleine gaatjes (voedingskanalen) in het bot. Bij een groeiende hond is er zeer veel activiteit in het bot. Het bot wordt langer, de diameter neemt toe en de schors (de stevige buitenkant) wordt dikker. Door deze groei neemt ook de voedingsbehoefte van het bot toe en dus worden de bloedvaten groter. Het voedingskanaal waar deze vaten doorheen lopen moet dan ook een grotere diameter krijgen. En daar gaat het mis bij de hond met groeipijn. Het voedingskanaal blijft verhoudingsgewijs te klein, waardoor de bloedvaten enigszins afgekneld worden. De arterie, het bloedvat dat zorgt voor de aanvoer van het bloed, heeft een sterke wand en kan daardoor vrij gemakkelijk bloed in het bot blijven pompen. De vene, die zorgt voor de afvoer van het bloed, heeft een dunnere wand en ondervindt daardoor meer hinder van de beknelling. Het bloed kan niet gemakkelijk afgevoerd worden en hoopt zich op onder het beenvlies. Op het beenvlies hechten de spieren aan, dit vlies is zeer goed voorzien van zenuwen en daardoor erg gevoelig. De pijn die door de druk op het beenvlies en het loslaten hiervan ontstaat wordt groeipijn of enostosis genoemd.

Diagnose
Het ziektebeeld groeipijn heeft veel verschijningsvormen. De intensiteit van de klachten wisselt in de tijd en de pijn wisselt ook per ledemaat. De hond met groeipijn loopt doorgaans kreupel, vaak wisselend en zonder duidelijke oorzaak. Bij ernstige gevallen wil de hond niet meer lopen, kan hij/zij koorts hebben en kan de eetlust verminderd zijn. Dit is soms moeilijk te onderscheiden van andere ziektes. Bij lichamelijk onderzoek door de dierenarts kan gevonden worden dat de hond pijnlijk reageert bij het uitoefenen van druk op de (lange) botten. Ook kan de hond pijnlijk zijn aan meerdere gewrichten, vooral bij maximaal strekken en buigen. Op basis van de drukgevoeligheid van de lange beenderen kan de verdenking groeipijn uitgesproken worden. Dit kan (meestal) worden bevestigd met behulp van röntgenfoto’s. Andere orthopedische aandoeningen, zoals elleboog- en heupdysplasie, dienen te worden uitgesloten. Groeipijn kan ook voorkomen in combinatie met andere afwijkingen.

Behandeling en preventie
Bij groeipijn is de behandeling gebaseerd op symptoombestrijding. Het bestaat uit een aangepast bewegingsschema in combinatie met een ontstekingsremmer/pijnstiller (NSAID). De ontsteking die ontstaat bij het loslaten van beenvlies wordt hiermee geremd, waardoor de pijn afneemt.

Aan de basis van preventie staat een goede voeding voor snel groeiende grote hondenrassen. Er is een direct verband tussen het ontstaan van groeipijn en een verkeerde calcium/vitamine D verhouding in het voer. Met name de hoeveelheid in grammen per energie-eenheid is van belang (dit staat doorgaans niet op de verpakking en dient omgerekend te worden). Als pups vanaf het spenen een kwalitatief goed voer krijgen is de kans op het ontstaan van groeipijn, maar ook van andere orthopedische problemen, kleiner. Het advies over te gaan op voeding voor volwassen honden herbergt een gevaar. Deze voeding bevat relatief weinig calcium en vitamine D, echter de energiehoeveelheid per 100 gram is ook relatief laag. Een jonge groeiende hond heeft veel energie nodig en kan daardoor nog teveel calcium en vitamine D opnemen.